Powyższą teorię możemy jednak stosować w Lasach Państwowych jedynie pomocniczo, bowiem jak wynika z lektury wielu aktów wydawanych przez Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych – bardzo często zdarza się, że Nadleśniczych obliguje się do wydawania decyzji w sprawach związanych z uregulowaniem wewnętrznych stosunków w jednostce. Dobrym przykładem jest § 12 Zarządzenia Nr 15 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 8 marca 2016 r. w sprawie systemu imprez pracowniczych w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe, gdzie wprost jest mowa o tym, że imprezy pracownicze organizuje się na podstawie decyzji, choć jest to z reguły wydarzenie o charakterze wewnętrznym. Takie postawienie sprawy burzy więc założenie wskazane w poprzednim akapicie.

Przeglądając Biuletyn Informacji Publicznej Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych i Biuletyn Informacyjny Lasów Państwowych można wywnioskować, że zarządzenia w Lasach Państwowych są wydawane w celu unormowania na dłuższy czas sytuacji stale powtarzających się w działalności Lasów Państwowych, natomiast decyzje służą wyznaczeniu jakiejś jednostkowej, jednokrotnej kwestii. Wracając do naszego przykładu – zarządzenie dotyczące systemu imprez pracowniczych określiło ogólne ramy organizowania takich wydarzeń, natomiast  organizacja konkretnej imprezy wiąże się już z wydaniem decyzji w tej sprawie. Idąc tym tokiem rozumowania – Nadleśniczy powinien wydać zarządzenie, w którym opisana zostanie procedura organizowania i przeprowadzania przetargów na dzierżawę gruntów rolnych, stosowana przez dłuższy czas i do wszystkich gruntów rolnych, natomiast to, że dane działki w określonym czasie będą przedmiotem tego przetargu – powinno być ujęte w krótkiej decyzji. Gdyby zarządzenie nie istniało, wówczas każdorazowo sposób ogłaszania, przeprowadzania i finalizowania przetargu oraz działania komisji przetargowej musiałby być regulowany w decyzji, która stałaby się bardzo obszerna.

Czym zatem kierować się przy decydowaniu o tym, czy wydać decyzję, czy może zarządzenie? Przede wszystkim należy sięgnąć do przepisów nadrzędnych – do decyzji i zarządzeń Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych lub Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych – w celu sprawdzenia, czy przepisy te nie wskazują, jaki akt powinien być wydany. Jeżeli nie ma takiej informacji, to wówczas należy się zastanowić, czy akt ma zawierać ogólne uregulowanie danej materii, które w założeniu ma obowiązywać przez dłuższy czas, czy też dotyczyć jednostkowej, jednorazowej sprawy. Na marginesie trzeba jednak zauważyć, że niezależnie od tego, czy akt nazwiemy zarządzeniem, czy decyzją (poza przypadkami, o których mowa poniżej), to istotna jest przede wszystkim jego treść, zatem nawet nieprawidłowe zatytułowanie danego aktu nie przekreśli jego ważności i skuteczności.

Nie można też zapominać o tym, że niekiedy przepisy powszechnie obowiązującego prawa narzucają na Nadleśniczego obowiązek wydania określonego aktu, który powinien zawierać minimalną treść, określoną przez przepisy. Tak jest chociażby w przypadku rozpatrywania odwołań od wyników szacowania szkód łowieckich, o czym była mowa w jednym z naszych artykułów – http://prawolasu.com/szacowanie-szkod-lowieckich-przywrocenie-terminu-na-odwolanie/Wówczas nie ma pola do zastanawiania się, jaki akt powinien być wydany przez Nadleśniczego, gdyż wprost reguluje to ustawa, a brak zachowania wymogów formalnych może skutkować daleko idącymi konsekwencjami.