Czy w zadaniowym systemie czasu pracy możliwe są nadgodziny?
Przyjmuje się, że system zadaniowego czasu pracy stanowi rozwiązanie, które pozwala na uelastycznienie godzin wykonywania pracy, tak aby nie były one ściśle określone czasowo – jak przysłowiowa praca od 8 do 16 – lecz wynikały z wymiaru zadań, które pracownikowi powierzono do wykonania. Biorąc pod uwagę powyższe oraz brak ewidencjonowania czasu pracy osób zatrudnionych w tym systemie, można by dojść do wniosku, że zadaniowy czas pracy wyklucza możliwość powstania nadgodzin. Czy jednak na pewno?
Regulacje, z których można skorzystać w celu sformułowania zakazu
Choć pojęcie „płody runa leśnego” brzmi nieco enigmatycznie, to na pewno każdy miał z nimi styczność. Osobom nieposiadającym wiedzy z zakresu leśnictwa najlepiej wyjaśnić to pojęcie poprzez odwołanie się do konkretnych przykładów, a więc np. do grzybów i jagód. Zgodnie z art. 27 ustawy o lasach – zbioru płodów runa leśnego można dokonywać zarówno na potrzeby własne, jak i na potrzeby przemysłowe. W każdym z tych przypadków możliwe jest jednak zakazanie prowadzenia takiego zbioru.
Jak legalnie zmienić użytek leśny na rolny?
Podstawowymi założeniami wyrażonymi w ustawie o lasach jest zasada zachowania, ochrony i powiększania zasobów leśnych oraz zasada prowadzenia gospodarki leśnej ze szczególnym uwzględnieniem elementów środowiska i gospodarki narodowej. Przepisy ustawy znajdują zastosowanie do lasów bez względu na formę ich własności (art. 1 i 2 ustawy o lasach). Jak podkreśla się w doktrynie prawa, trwałe utrzymywanie lasów wiąże się m.in. z ograniczaniem dopuszczalności zmiany przeznaczenia gruntu leśnego na użytek rolny, gdyż zmiana ta prowadzi do pozbawienia lasu jego elementarnych właściwości. Z tego również względu zmiana lasu na użytek rolny może nastąpić wyłącznie w przypadkach wskazanych przez ustawodawcę, na podstawie ścisłej interpretacji przepisów i mając na względzie zasady ochrony lasów.
Niezbędne elementy decyzji Nadleśniczego dotyczącej wysokości odszkodowania
Ostatnia duża nowelizacja ustawy Prawo łowieckie, która weszła w życie 1 kwietnia 2018 r., spowodowała przypisanie Nadleśniczym szeregu kompetencji związanych z ustaleniem wysokości odszkodowania za szkodę łowiecką. Osoba niezadowolona z ustaleń dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego w zakresie wysokości rekompensaty, może odwołać się do Nadleśniczego, który z kolei – w zależności od sytuacji – może dokonać oględzin lub szacowania ostatecznego. Niemniej jednak jego działania w większości przypadków powinny zakończyć się wydaniem decyzji w sprawie ustalenia wysokości odszkodowania. Jakie elementy musi zawierać taka decyzja?
Czy kara umowna to jedyne roszczenie przysługujące Nadleśnictwu wobec kupującego, który nie odebrał drewna?
Jak powszechnie wiadomo, Lasy Państwowe są monopolistą w sprzedaży drewna na terytorium Polski. Wiąże się to z zawieraniem z nabywcami tego surowca około kilkudziesięciu tysięcy umów rocznie. Nie wszystkie kontrakty są jednak wykonywane prawidłowo przez odbiorców drewna, co ma swoje skutki wynikające zarówno z treści umów, jak i przepisów powszechnie obowiązującego prawa.
Formalności poprzedzające usunięcie chronionego drzewa
Ustawa o ochronie przyrody przewiduje kilka form ochrony przyrody. Jedną z nich jest ustanowienie pomnika przyrody np. w stosunku do drzewa o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej, historycznej lub krajobrazowej, wyróżniającego się wśród innych tworów przyrody. Status pomnika przyrody wiąże się z różnego rodzaju ograniczeniami w usuwaniu elementów przyrodniczych objętych tą formą ochrony. Co należy zatem zrobić przed wycinką drzewa będącego pomnikiem przyrody, a stwarzającym zagrożenie dla bezpieczeństwa?
